Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 02.11.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 2 listopada 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Dzieje Apostolskie:

Rozdział 27, wersety 9-44,

Rozdział 28, wersety 1-6.

Sposób zachowywania się Pawła powinien stanowić dla nas wzór i powinniśmy z niego brać przykład, jak należy się zachowywać jako dziecko Boże. Musimy nauczyć się rozpoznawania głosu Bożego, ponieważ mówi On do nas w różnych sytuacjach.

Przyszedł do Jezusa człowiek i nazwał Go nauczycielem dobrym. Jezus zapytał, dlaczego nazwał Go dobrym. Słowo Boże nam mówi – jeżeli wy będąc źli potraficie dawać dobre dary dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie da Ducha Świętego tym, którzy o niego proszą.

Musimy rozpoznać, jakie są kryteria rozpoznawania głosu Boga. Przyjdzie diabeł i powie, aby zorganizować zbiórki, robić dobre rzeczy dla ludzi i po tym poznają, że wy jesteście dobrzy. A Bóg mówi, aby okazywać miłosierdzie dla ludzi i mówić, że dobry jest Bóg. Nie moglibyśmy udzielić innym z tego, co posiadamy, gdyby najpierw Bóg nie dał nam obfitości. Po to zdobywamy majątek, aby udzielić potrzebującym. Jeśli będziemy stosować ludzką zasadę i będziemy tylko zbierać majątek, to kiedy przyjdzie kryzys, stracimy wszystko, co w życiu mamy.

Paweł był na statku, była burza, ludzie wszystko wyrzucają ze statku, a on mówi, że nikt nie zginie, tylko statek. Jak mógł coś takiego powiedzieć? Znał głos Boży. Anioł pojawił się przy Pawle i powiedział, że musi się spotkać z cesarzem. Słowo Boże mówi, że musimy znać głos Boży i nauczyć się ufać Bogu. Jeżeli Bóg coś powiedział, to jest tak i amen. Szatan będzie próbował nam mącić w głowie, rzucać kłody pod nogi, abyśmy nie słyszeli głosu Bożego. Jeżeli nie zachowamy pokoju w umyśle, to zaczniemy się przejmować tym, co się dzieje i co ma nadejść.

Słowo Boże zwraca uwagę na śmiałe wyznawanie przed innymi tego, co mówi Bóg. Jeśli wierzymy to musimy wyznawać, a nie zachowywać dla siebie. Jeśli nie powiemy tego swoimi ustami, chociaż Bóg coś nam objawił, to oznacza, że Mu nie wierzymy i czynimy z Boga kłamcę. Nasza wiara i zaufanie muszą być znane wszystkim dookoła. Ludzie muszą wiedzieć komu ufamy. Chrześcijanie zostali postawieni wśród ludzi, którzy nie wierzą Bogu. Mamy być przykładem do naśladowania.