Kazanie z dnia 22.02.2015 r. – Pastor Piotr Bronowicki

22 lut 2015

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 22.02.2015 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 22 lutego 2015 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Pierwszy list św. Pawła do Koryntian:

Rozdział 12, wersety 1-31.

Pierwsza Księga Królewska:

Rozdział 17, 17-24.

Rozdział 18, wersety 7-19.

Cóż ja mam z tobą, mężu Boży! Przyszedłeś do mnie po to, aby przywieść na pamięć mój grzech i przyprawić o życie mojego syna. Jest tu wyraźnie powiedziane, że kobieta ta miała jakiś grzech. Przychodzi ona do Eliasza i mówi Cóż ja mam z tobą, mężu Boży! W Nowym Testamencie demony powiedziały tak do Jezusa: cóż my mamy z tobą Jezusie. Eliasz zabiera dziecko do swojego pokoju, który ta niewiasta przygotowała dla niego i mówi do Boga: Panie, Boże mój, przywróć, proszę, życie temu dziecku. Prosi pokornie Boga i Pan wysłuchuje prośby Eliasza – przywrócił życie dziecku. Eliasz oddaje je matce mówiąc: zobacz, twój syn żyje. Eliasz w ten sposób chce podkreślić, że we wszystkim jest działanie Ducha Świętego.

Obadiasz dokładnie wie, co to oznacza prowadzenie Ducha Świętego. Eliasz mówi do niego, wypowiada polecenie, aby Obadiasz poszedł do Achaba i powiedział, gdzie Eliasz jest. Obadiasz mówi do Eliasza: Gdy ja ruszę się stąd, duch Pana może cię zanieść na miejsce, którego nie znam. Obadiasz dokładnie wie, że Duch Święty może raptownie przenieść w bardzo oddalone miejsce. Dopiero, kiedy Eliasz go zapewnił, że pokaże się Achabowi, Obadiasz poszedł. Skoro Eliasz powołuje się na Ducha Świętego, na Boga, wypowiada słowa prawdy, to Obadiasz przyjmuje to i wykonuje natychmiast.

Gdyby ktoś z nas wypowiadał słowa od Pana, a ludzie by się przeciwko temu zbuntowali, to nie byłby bunt przeciwko osobie wypowiadającej słowa, tylko przeciwko Bogu. Kiedy przychodzi Duch Święty i chce coś konkretnego zrobić, nie możemy stawać przeciwko i powiedzieć, że nam się to nie podoba. Kiedy jest Boże namaszczenie, Duch Święty się gniewa za niesubordynację, nieposłuszeństwo, sprzeciwianie się Bogu. Bóg daje nam możliwość wyboru. Jeśli chcemy skorzystać z Jego błogosławieństwa, to musimy coś zrobić – zyskać moc, prowadzenie i pójść na całość. Nie można iść połowicznie za Chrystusem i oczekiwać całkowitego błogosławieństwa.

Przykładem posłuszeństwa Bogu w Nowym Testamencie jest Filip. Kiedy Duch Święty do niego powiedział, aby przyłączył się do jadącego wozu, Filip nie ociągał się, tylko zaczął biec, by wóz nie odjechał. Wykonał to, czego Bóg od niego oczekiwał – wytłumaczył dostojnikowi królowej Etiopii słowa, które czytał. Kiedy eunuch został ochrzczony, Duch Pański porwał Filipa i przeniósł go w odległe miejsce. Duch Święty używa ludzi cały czas, kiedy znajdzie się człowiek tęskniący za Bogiem, Bóg zawsze na tę tęsknotę odpowie. Nie można tej tęsknoty przekazać komuś innemu. Albo się ją ma albo nie ma. Królestwo Boże znajdują gwałtownicy, szukający, tacy, którzy poświęcą wszystko, aby je znaleźć.

Inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. Wszędzie jest tu użyte słowo „dar”. To oznacza, że jest to prezent, a z prezentu nie możemy się szczycić, możemy tylko powiedzieć, kto nam go dał. Są również różne służby. Co innego jest otrzymać od Boga uzdrowienie, a co innego jest być powołanym do takiej służby.