Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 20.04.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 20 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Ewangelia wg św. Jana:

Rozdział 20, wersety 1-31;

Dzieje Apostolskie:

Rozdział 2, wersety 24-32 i 36-38.

Jezus Chrystus zmartwychwstał. Nikt i nic nie było w stanie zatrzymać Go w grobie i było to rzeczą niemożliwą, aby został pokonany przez śmierć. Śmierć to wróg, a Słowo Boże mówi, że wszyscy wrogowie zostaną pokonani przez Jezusa, a ostatnim wrogiem przez Niego pokonanym będzie właśnie śmierć.

Jezus przyszedł na świat, aby wprowadzić nowy zwyczaj – żeby zmartwychwstanie stało się  czymś powszechnym. Kiedy Jezus powstał z grobu, razem z nim wstało wiele osób. Jako chrześcijanie musimy wierzyć w zmartwychwstanie.

O przyjściu Jezusa było powiedziane od Mojżesza przez wszystkie pisma prorocze, a ludzie się zastanawiali czemu Jezus przyszedł. Jezus tyle razy mówił co się wydarzy, prorocy to ogłaszali, a ludzie nie wiedzieli co się stanie.

Kiedy Jezus ukazał się Tomaszowi, powiedział do niego: „(…)Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz”. Oryginał mówi „nie odrzucaj wiary”. Wiara jest to coś naturalnego, co wchodzi do naszego serca. Jak przyjmujemy Jezusa to dostajemy pewien zasób wiary. Aby uwierzyć to, co powiedział Bóg potrzebne jest uwierzenie, że… On jest. I to jest podstawą. Bóg dał nam również zadatek Ducha Świętego, wiary i miłości. Zadatek jest obietnicą, że otrzymamy pełnię tego, w wyznaczonym przez Boga czasie.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 18.04.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 18 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Ewangelia wg św. Jana:

Rozdział 18, wersety 28-40;

Rozdział 19, wersety 1-16.

„Prowadzili więc Jezusa do Kaifasza na zamek; a było rano; ale sami nie weszli na zamek, aby się nie skalać, by móc spożyć wieczerzę paschalną”. Ludzie bardzo często bywają przewrotni. Chcą być uznawani za świętych, doskonałych, bez nagany, a czynią rzeczy, które temu przeczą. W cytowanym fragmencie została przedstawiona sytuacja, w której Jezus jest prowadzony przez ludzi na zamek – prowadzony na śmierć. Przyczyniają się do śmierci Jezusa, ale jednocześnie chcą być czyści. Ci sami ludzie, którzy mówili Hosanna królowi Dawidowemu, za chwilę krzyczeli, by krzyżować Jezusa, a wypuścić Barabasza.

Kiedy Jezus przyszedł na tę ziemię, to rzeczy, które się działy, nie wymknęły się spod kontroli. Śmierć Jezusa była zaplanowana. Dobry pasterz życie swoje kładzie za owce i nikt mu tego życia nie wyrywa. Czyni to z własnej woli. Myśląc w ten sposób o ukrzyżowaniu Jezusa, jawi się ono w zupełnie innym świetle.  Jezus położył swoje życie z własnej woli. Miał moc je położyć i miał moc je odzyskać. Nie da się odebrać życia komuś, kto jest dawcą życia. Jezus wykonał wolę Ojca i dlatego został wywyższony – dostał potężne imię, na dźwięk którego musi zgiąć się każde kolano na niebie, ziemi i pod ziemią.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 13.04.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 13 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Ewangelia św. Mateusza:

Rozdział 21, wersety 1-27.

„Dom mój będzie nazwany domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców”. Ewangelie Marka, Mateusza oraz Łukasza używają słów jaskinia zbójców, natomiast w ewangelii Jana użyte jest sformułowanie targowisko. Jan pod natchnieniem Ducha Świętego napisał w ten sposób, byśmy zdawali sobie sprawę, że to tak naprawdę było targowisko, jednak od Bożej strony wyglądało to tak, jakby to była jaskinia zbójców.

Kiedy Jezus szedł do Jerozolimy, ludzie kładli przed nim palmy i swoje szaty. Jest to obraz, który zostaje przywoływany, kiedy myślimy o Niedzieli Palmowej. Zapomniany jest jednak często fakt, iż Jezus pierwszą rzeczą, jaką zrobił, to stanął przed Jerozolimą i zapłakał. Gdy Jezus wjechał do Jerozolimy i wstąpił do świątyni i zaczął przepędzać kupców. Wydawałoby się, że nie ma ku temu powodu. Wszystko było zorganizowane tak, by człowiek który przyszedł do świątyni, miał możliwość złożenia ofiary – mógł sobie wybrać zwierzę, jakie miało zostać złożone na ofiarę, a jak nie miał ze sobą pieniędzy, to od razu mógł otrzymać pożyczkę. Kiedy Jezus powywracał stoły i przegonił kupców ze świątyni, jak czytamy, „i przystąpili do niego ślepi i chromi w świątyni, a On ich uzdrowił”. Do tego wszystkiego, kiedy te wszystkie uzdrowienia miały miejsce, dalej jest powiedziane „Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie, widząc cuda, które czynił, i dzieci, które wołały w świątyni i mówiły: Hosanna Synowi Dawidowemu, oburzyli się”.  Bardzo się rozgniewali. Dlaczego? Jakby w ogóle nie zwrócili uwagi na te cuda, które uczynił Jezus. Pytali tylko „Czy słyszysz co one mówią?”, inaczej mówiąc, czy słyszysz te niemowlaki, które mówią o Tobie, że jesteś mesjaszem, a Ty nie reagujesz? Jakie to zgorszenie przed ludem! Przyjście Jezusa było zapowiedziane przez proroków. Mówienie niemowląt to właśnie jedna z zapowiedzi pojawienia się Mesjasza. Wystarczyłoby gdyby Izraelici spojrzeli do zakonu i przeczytali co tam jest napisane na temat Mesjasza.

Jezus mówi wyraźnie – dopiero kiedy zostanie ukrzyżowany to ludzie zobaczą kim naprawdę jest. Jezus czynił zawsze to, co podobało się Ojcu. Czy my, jako dzieci Boże, robimy to co chce Bóg, czy to co chcemy my? Jeśli słyszymy słowo od Boga, które jest przeciwko nam, to czy je przyjmujemy? Często nie, ponieważ uważamy, że słowo od Boga zawsze jest pochwałą. Przeważnie większość rzeczy w naszym życiu należy zmienić. Wystarczy otworzyć i poczytać Słowo Boże, aby zobaczyć, jak wiele rzeczy jest do zmiany w naszym życiu.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 11.04.2014 r. – Pastor Krzysztof Michaluk

Kazanie z dn. 11 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Krzysztof Michaluk

„Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę.” (List św. Pawła do Galacjan, 3:13-14).  Jezus stał się przekleństwem za nas, abyśmy my mogli otrzymać błogosławieństwo. Wolą Bożą jest, abyśmy wyzwolili się od przekleństwa i cieszyli się błogosławieństwem.

Przekleństwo i błogosławieństwo to coś ponadnaturalnego. Błogosławieństwa przynoszą ponadnaturalną moc dobra, natomiast przekleństwa przynoszą ponadnaturalną moc zła. Charakterystyczną cechą jest to, że przekleństwo i błogosławieństwo przechodzą z pokolenia w pokolenie. Przekleństwo często trwa tak długo, dopóki nie zostanie przerwane. Często jest tak, że wiemy, iż w naszym życiu jest coś nie tak, ale nie znamy przyczyny tego. Pytajmy Boga, wołajmy do Niego, a On nam objawi przyczynę.

„Jeżeli zaś usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Pan, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi. I spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa, jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego.” (V Księga Mojżeszowa, 28:1-2). Słuchanie i wykonywanie tego, co mówi Bóg jest głównym źródłem błogosławieństwa. Natomiast powodem przekleństwa jest niesłuchanie słów Bożych i niewykonywanie Jego woli (V Księga Mojżeszowa, 28:15).

Przyczyną przekleństwa może być wiele rzeczy. Może to być sam Bóg – jeśli nie słuchamy Jego słów i nie wykonujemy Jego woli. Może to być bałwochwalstwo. Lekceważenie rodziców – często w dzisiejszych czasach się zapomina jak ważne jest błogosławieństwo rodziców, szczególnie ojca. Zdradliwość wobec sąsiada. Niesprawiedliwość wobec słabych i bezradnych. Cielesne obcowanie – seks, który jest przeciwko naturze. Antysemityzm. Poleganie tylko na człowieku, a nie na Bogu. Kłamstwo i krzywoprzysięstwo. Okradanie Boga – z na przykład dziesięciny. Głoszenie odmiennej ewangelii.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 06.04.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 6 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

List św. Pawła do Tytusa:

1 rozdział, werset 5-16,

2 rozdział, werset 1-15.

Słowo Boże zaczyna mieć wpływ na nasze życie. Boża łaska nas czegoś naucza i jest to niezwykle ważne, aby tak się działo. Zazwyczaj przyjmujemy łaskę, jako dar, czego konsekwencją jest wolność. Łaska powoduje, że Bóg przebacza nam nasze winy, bierze nasze choroby na siebie, jednak łaska nas czegoś uczy – abyśmy się wyrzekli bezbożności, światowych pożądliwości, abyśmy żyli wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie, i abyśmy oczekiwali powtórnego przyjścia Jezusa.

„Nadszedł bowiem czas, aby się rozpoczął sąd od domu Bożego. A jeśli sprawiedliwy z trudnością dostąpi zbawienia, to bezbożny i grzesznik gdzież się znajdą?”. Cały świat duchowy patrzy na nasze postępowanie – szatan ze swoimi aniołami i Bóg ze swoimi aniołami. Powinniśmy postępować tak, aby podobać się Bożej części.

Kiedy łaska ma wpływ na nasze życie to otwierają się nasze umysły i uszy, i zaczyna do nas docierać Boża prawda. Boża nauka musi być zdrowa i czysta, a takiej nauki mamy się trzymać jako ludzie wierzący.

„Karć ich surowo ażeby ozdrowieli w wierze”. Okazuje się, że Słowo Boże mówi o tym, iż ludzie muszą ozdrowieć w wierze. Zdrowa wiara to taka, która przynosi konkretne efekty w naszym życiu.

„Głoś słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny. Karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem”. Musimy się wzajemnie karcić , żebyśmy nie utracili naszego zbawienia. Musimy też zachować stałość umysłu, a to oznacza, że należy robić coś konkretnego, aby błogosławieństwo Boże w przedłużający się sposób wpływało na nasze życie. Nasza stałość umysłu powinna nam podpowiadać, że nie ma możliwości aby Bóg przestał nas kochać.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 04.04.2014 r. – Pastor Robert Sosidko

Kazanie z dn. 4 kwietnia 2014 r. – głoszący Pastor Robert Sosidko

Księga proroka Izajasza:

Rozdział 36, wersety 1-22,

Rozdział 37, wersety 1-7.

„W czternastym roku panowania króla Hiskiasza wyruszył Sancheryb, król asyryjski, przeciw wszystkim warownym grodom judzkim i zdobył je”. Wszystkie poza Jerozolimą. Kiedy zbliżał się do Jerozolimy, Sancheryb nie uznał za stosowne udać się samu na rozmowę, wysłał więc swojego sługę Rabszake. Rabszake był dobrym mówcą, wiedział jak przemawiać. Mówił on tak: „(…) Tak mówi wielki król, król asyryjski: Na czym opierasz swoją ufność?”. W tych słowach nie ma niczego o poddaniu się, czy niewoli. Jak Rabszake mówił dalej: „Czy mniemasz, że samo słowo warg starczy już za radę i pomoc w walce? Na kim więc teraz polegasz, że zbuntowałeś się przeciwko mnie?”. I tu Rabszake pokazuje, że nie można polegać na Egipcjanach, których porównuje do laski nadłamanej trzciny, która wbija się w dłoń każdego, kto się na niej oprze, podaje w wątpliwość opieranie ufności na Bogu oraz ufanie człowiekowi.

W ewangelii Mateusza zostało opisane kuszenie Jezusa. Szatan podchodził do Jezusa trzy razy, poruszając sferę Jego ciała, duszy i duchowości. W historii Hiskiasza było podobnie.

W historii Hiskiasza było podobnie. Tak powiedział Hiskiasz: „Na pewno wyratuje was Pan; nie będzie to miasto wydane w rękę króla asyryjskiego.” I dalej czytamy, „(…)Gdyż tak mówi król asyryjski: Zawrzyjcie ze mną pokój i przejdźcie do mnie, a będziecie pożywać każdy ze swojej winnicy i ze swojego drzewa i pić każdy wodę ze swojej cysterny! Aż przyjdę i zabiorę was do ziemi podobnej do waszej, ziemi zboża i moszczu, ziemi chleba i winnic. Niech nie zwodzi was Hiskiasz, mówiąc: Pan nas wyratuje!”. Są dwa wyjścia: z jednej strony jest Bóg, z drugiej szatan. Proponują do złudzenia podobne rzeczy. Dopiero kiedy wybierzemy Bożą drogę widzimy, które rzeczy pochodzą od Pana. Bóg nas uczynił nowym stworzeniem, bo dopiero kiedy Bóg coś tworzy to jest to prawdziwie białe.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 30.03.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kazanie z dn. 30 marca 2014 r. – głoszący Pastor Piotr Bronowicki

Pierwszy list św. Pawła do Koryntian:

Rozdział 3, od wersetu 10,

Rozdział 4, werset 1-20

Uwaga nasza musi być skupiona na tym, z czego budujemy, jak budujemy oraz co robimy na tym fundamencie. To, że mamy fundament nie jest końcem naszej pracy, ponieważ musimy na nim coś zbudować, a budowanie wymaga wysiłku. Słowo Boże mówi, że jeśli coś w swoim duchowym życiu wybudujemy, to zostanie to doświadczone przez ogień i wodę.

Kościół buduje się i rośnie od samego początku w miłości Bożej. Budowanie to bardzo szczególna funkcja i charakterystyczna cecha Kościoła Bożego. Chodzi o budowanie fizyczne kościoła, ale też o budowanie duchowe. Bóg nas naucza, że jeśli dzielimy się tym, co posiadamy, Pan będzie nam obficie błogosławił. Mamy budować jedni drugich, co oznacza, że mamy się troszczyć o tych, którzy są wokół nas. Są w kościele konkretne służby, pod które powinniśmy wchodzić. Bóg czeka na to, jaki owoc wydamy.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 28.03.2014 r. – Pastor Robert Sosidko

Kazanie z dn. 28 marca 2014 r. – głoszący Pastor Robert Sosidko.

Pierwsza Księga Królewska:

Rozdział 22:

werset 1-40.

Jest to kazanie mówiące o tym, iż proroctwo od Pana zawsze się wypełni. Choćby prorokowało 400 ludzi w ten sam sposób, a tylko jedna osoba by głosiła odmienne proroctwo, lecz to jedno proroctwo byłoby posłane od Pana, zawsze się ono wypełni. Kazanie również poruszało kwestie związane z prorokiem Micheaszem, jako osobą, która musiała stanąć naprzeciw króla i wygłosić słowo odmienne, niż innych 400 proroków. Było to tym bardziej trudne, ponieważ król Achab nie krył się ze swoją nienawiścią do proroka Micheasza. Świadczą o tym słowa Achaba „(…) lecz ja go nienawidzę, gdyż nie zwiastuje mi nigdy nic dobrego, a tylko zło”.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 23.03.2014 r. – Pastor Piotr Bronowicki

Kolejne kazanie Pastora Piotra Bronowickiego mówiące o konieczności zmiany naszego życia.

Na podstawie historii o cudzołożnicy (J. 8, 1-11), którą faryzeusze i uczeni w Piśmie przyprowadzili do Jezusa zadając pytanie – „A Mojżesz w zakonie kazał nam takie kamienować. Ty zaś co mówisz?”, Pastor Piotr Bronowicki wskazuje na sedno odpowiedzi Jezusa – „I Ja Cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz”. Bóg chce abyśmy odwrócili się od swoich nieprawości i złych uczynków. Daje nam swoją łaskę, która nie będzie trwała na zawsze. Jako wierzący, nie powinniśmy lekceważyć Bożej łaski i samego Boga. Pokutujmy, wyznawajmy swoje grzechy – „Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.” (1J.1,9) – i potem już do nich nie wracajmy. „Idź i odtąd już nie grzesz” – powiedział Jezus.

Koniecznie przesłuchaj to kazanie. Osobiście byłem poruszony.
KM

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

Kazanie z dnia 21.03.2014 r. – Pastor Robert Sosidko

Kazanie z dn. 21 marca 2014 r. – głoszący Pastor Robert Sosidko.

Druga Księga Kronik:

36 rozdział.

Sedekiasz zaprzysiągł na Boga uległość królowi Nebukadnesarowi. Przysięgi swojej nie dotrzymał, jednak słowo zostało wypowiedziane i o to słowo upomniał się Bóg. Jak czytamy w Słowie Bożym, Sedekiasz „(…) usztywnił swój kark i zatwardził serce swoje tak, iż nie nawrócił się do Pana, Boga Izraela”.

Często się nam zdarza narzekać na ludzi, którzy mają jakąś władzę – naszych pracodawców, polityków, itp. Jednak bez Bożej wiedzy ci ludzie nie byliby posadzeni na tym stanowisku, na którym są. Żyjemy na tym świecie według praw przede wszystkim niebiańskich, ale nie możemy ignorować praw ziemskich. Musimy ich przestrzegać właśnie ze względu naszego Boga. Pan chce naszego posłuszeństwa, ponieważ jest naszym ojcem, a dzieci powinny być posłuszne rodzicom.

Musimy być ulegli, nie usztywniać swojego karku i nie zatwardzać swojego serca. Nasze serce powinno być cały czas miękkie, tak, żeby Bóg bez problemu mógł na nim wypisać swoje słowo i przykazania.